سالیان متمادی، همۀ سالهای کودکی و نوجوانی، همه ساله، شب اوّلین جمعۀ ماه رجب همه جا در جلسات و محافل کوچک و بسیار کوچک در خانه‌ها و در جلسات بزرگ و بسیار بزرگ مثلاً در مساجد جامع و هیئت‌های مذهبی مرکزی شهرها و استان‌ها از جمله در همۀ مساجد بدون استثنا قبل یا بعد از دعای کمیل، «لیلة الرغائب» را تعریف و توصیف می‌کردند به شکلی که ما بچّه‌ها و نوجوان‌ها از منبری‌ها و مُرشدها بهتر می‌توانستیم توضیح بدهیم «لیلة الرغائب» را. ترکیب «لیلة الرغائب» آشکارا نسخه‌برداری از «لیلة القدر» است؛ شب قدر. امّا «رغائب» چیست و به چه معناست؟ «رغائب» جمع «رَغیبه» است. مثل: دقیقه-دقائق؛ قبیله-قبائل؛ فضیلت-فضائل؛ کبیرة-کبائر؛ قرینه-قرائن. «رَغیبه» به اصطلاح، فعیل به معنای مفعول است، یعنی «مرغوبٌ فیه» بسیار مورد گرایش و توجّه و علاقه. معادل فارسی آن «جایزه» است که غالباً نمک و زیبایی‌اش به اینست که گیرندۀ جایزه از پیش نداند که جایزه‌ای که قرار است به او بدهند چیست. این می‌شود »رغیبه« و جمع آن می‌شود «رغائب» یعنی جوایز، جایزه‌ها. امامان اهل بیت صلوات الله علیهم «لیلة الرغائب» را دو سه ماهی مانده به «لیلة القدر» برای یاران و پیروانشان مطرح کرده‌اند تحت عنوان «شب جایزه‌های ویژه» شبی که قرار است از شامگاه تا پگاه، جایزه‌های آنچنانی بندگان خدا از خدا دریافت کنند، اعمّ از جایزه‌های این جهانی یا آن جهانی، دنیایی یا آخرتی، و طبعاً چنین شبی همانند شب قدر، می‌شود شب ذکر و دعا و نماز و راز و نیاز در انتظار دریافت آن جایزه‌ها. در سالهای نخستین پیروزی انقلاب اسلامی، ناگهان اینجا و آنجا «لیلة الرغائب» را «شب آرزوها» ترجمه کردند؛ یک ترجمۀ صددرصد غلط. اگر می‌خواست به معنای «شب آرزوها» باشد می‌گفتند: «لیلة الرغبات»
شب جمعۀ اوّل ماه رجب 1401